Chirurgiczne usuwanie małych skórnych zmian

W dzisiejszych czasach usuwanie zmian skórnych nie stanowi problemu. Można to zrobić zarówno za pomocą lasera, jak i chirurgicznie. W Cracovia Clinic wybór metody dokonywany jest indywidualnie, dopiero po bezpośredniej konsultacji z dermatologiem. O metodzie usunięcia decyduje rodzaj, lokalizacja i wielkość guza.

Przyczyny powstawania zmian skórnych

Istnieje wiele przyczyn powstawania narośli skórnych. Najczęściej zależą one od konkretnego rodzaju zmiany. 

Zdarza się, że proces patologiczny wywołany jest zakażeniem skóry wirusami, bakteriami, grzybami lub pasożytami. Na przykład brodawki powstają w wyniku zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego.

Niektóre zmiany mogą pojawić się w wyniku częstych urazów skóry. Komórki odnawiają się bardzo często, co prowadzi do utraty kontroli nad tym procesem. 

Za czynnik prowokujący można uznać również predyspozycje genetyczne. Często jednak przyczyny powstawania zmian skórnych pozostają nieznane.

Usuwanie zmian skórnych może być przeprowadzone dopiero po dokładnej diagnostyce, aby wyeliminować ryzyko rozwoju procesu złośliwego.

Diagnostyka zmian skórnych

Leczenie łagodnych zmian skórnych rozpoczyna się od kompleksowej diagnostyki. Większość zmian chorobowych rozpoznaje się na podstawie obrazu klinicznego i wywiadu z pacjentem. Aby sprecyzować charakter choroby, lekarz wykorzystuje dermatoskop (specjalne urządzenie optyczne). Pozwala on na powiększenie badanego obszaru i szczegółową ocenę struktury zmiany skórnej. 

Jeśli nie można postawić dokładnej diagnozy za pomocą standardowego badania, wykonuje się biopsję (pobranie niewielkiej próbki tkanki z obszaru objętego patologią do dalszych badań histologicznych).

Przyjrzyjmy się bliżej kilku najpopularniejszym zmianom skórnym.

Znamiona (nevi) to zmiany skórne, które mogą przekształcić się w czerniaka, czyli złośliwy nowotwór. Jeśli pieprzyk swędzi, boli, grubieje, krwawi lub staje się twardy, lepiej umówić się na wizytę u dermatologa. Do innych znaków ostrzegawczych należą:

• -asymetria znamienia;

• -zmiany w kształcie, wielkości, kolorze lub wysokości znamienia

• -rozdarte, niewyraźne lub poszarpane granice;

• -niejednorodny kolor z odpryskami czerni, bieli, czerwieni lub błękitu;

• -rozmiar o średnicy większej niż 5-6 mm.

Dokładne przyczyny powstawania znamion wciąż nie są znane, ale istnieją czynniki, które mogą zwiększyć ryzyko pojawienia się znamion na skórze. 

Należą do nich: 

• -nadmierna ekspozycja skóry na światło ultrafioletowe. 

• -zmiany hormonalne 

• -heredyczność 

• -narażenie na promieniowanie rentgenowskie 

• -narażenie na działanie wirusów; 

• -urazy skóry.   

Do grupy ryzyka należą: 

• -osoby o jasnej karnacji. 

• -kobiety w okresie ciąży 

• -pacjentów z dużymi znamionami (których średnica przekracza 6-8 mm)

• -osoby z dużą liczbą plam starczych, pieprzyków i piegów na skórze.

Zapobieganie powikłaniom

Możesz zmniejszyć ryzyko rozwoju złośliwości znamienia poprzez ograniczenie czasu spędzanego na otwartym słońcu. Promieniowanie ultrafioletowe jest jednym z najpoważniejszych czynników rozwoju raka skóry, dlatego lepiej odmówić sobie opalania. Im mniej skóra jest wystawiona na działanie promieni ultrafioletowych, tym lepiej. W ciepłym sezonie należy zawsze stosować ochronę przeciwsłoneczną SPF 50, nawet jeśli nie planujemy wizyty na plaży lub przebywania na słońcu w godzinach aktywności.

Brodawczaki to narośla na nabłonku skóry i błon śluzowych. Większość tych zmian jest łagodna i może powodować jedynie defekt estetyczny oraz dyskomfort, gdy zlokalizowane są na miejscach urazowych.

Brodawczaki charakteryzują się małą, pojedynczą lub mnogą naroślą skórną w postaci guzka na nodze i mają tendencję do zlewania się. Kolor zazwyczaj nie odbiega od normalnego odcienia skóry, ale może się wahać od jasnoróżowego do brązowego.

Mogą być ruchome przy dotknięciu, ponieważ mają cienką szypułkę. Zmiany te są często narażone na urazy i uszkodzenia. Wolno poruszające się narośle mają szeroką podstawę, są gęstsze w strukturze i bardziej odporne na uszkodzenia.

Brodawczaki mogą być zlokalizowane w dowolnym miejscu na ciele i twarzy, ale najczęstsze miejsca to: pachy, powieki, szyja, narządy płciowe, okolice klatki piersiowej.

Częste uszkodzenia brodawczaka mogą prowadzić do zapalenia i rozrostu.

Wywołuje je wirus brodawczaka ludzkiego (HPV), duża grupa wirusów, w której występuje ponad 100 szczepów. Większość z nich nie jest onkogenna, ale niektóre szczepy (m.in. 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52) są groźne pod względem rokowania nowotworowego.

HPV może być aktywowany i powodować objawy kliniczne przez

• -niedobór odporności;

• -nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej;

• -zaburzenia równowagi hormonalnej;

• -obecność brodawczaków u krewnych świadczy nie tylko o predyspozycjach genetycznych, ale -także o czynniku bliskiego kontaktu i zakażenia wirusem;

• -częste urazy pewnego obszaru;

• -złe nawyki i inne.

Należy skonsultować się z lekarzem w przypadku wystąpienia następujących objawów

• -znaczny defekt kosmetyczny;

• -krwawienie;

• -stały uraz brodawek (na przykład w wyniku cięcia maszynką do golenia lub tarcia o ubranie);

• -stały ból;

• -zmiana koloru, kształtu zmian, postępujący wzrost ich liczby;

• -obecność ropy.

Metody leczenia brodawczaków w Cracovia Clinic:

• - laserowa metoda

• - metoda elektrokoagulacji

• - chirurgiczna metoda leczenia - wycięcie zmienionego chorobowo miejsca

Stosowanie metod "domowego”, samodzielnego leczenia lub wycinania brodawczaków może prowadzić do zakażenia bakteryjnego, zwiększenia stanu zapalnego i powiększenia zmian.

Zapobieganie brodawczakom oznacza zmniejszenie ryzyka zakażenia i wystąpienia objawów klinicznych, jeśli wirus jest już obecny w organizmie

• - przestrzeganie zasad higieny osobistej;

• - zabezpieczone stosunki seksualne i brak promiskuitycznego życia seksualnego;

• - rezygnacja ze złych nawyków;

• - Szczepienie przeciwko HPV.

Keratoma (rogowacenie) jest łagodną naroślą skórną powstałą z warstwy rogowej naskórka. Może być rozmytą lub ograniczoną naroślą o wyraźnie zarysowanych brzegach, brązowym kolorze i szorstkiej powierzchni. Mogą być pojedyncze lub mnogie i mogą pojawiać się na twarzy i innych częściach ciała. 

Przyczyny powstawania zrogowaceń na ciele

Przyczyny są zwykle związane ze starzeniem się organizmu. W starszym wieku komórki skóry tracą zdolność do ochrony przed promieniowaniem ultrafioletowym i innymi szkodliwymi czynnikami.. Gromadzą pigment - melaninę, a procesy metaboliczne ulegają spowolnieniu. W efekcie substancja ta może pigmentować powierzchnię skóry, a na niej gromadzą się zrogowaciałe komórki naskórka. W efekcie na skórze tworzą się plamy lub  blaszki.

Czynniki wyzwalające wzrost zrogowaceń:

• -częste opalanie i ekspozycja na słońce;

• -zaburzenia metaboliczne w organizmie;

• -brak witaminy A;

• -zaburzenia hormonalne (brak równowagi hormonów płciowych);

• -narażenie skóry na działanie agresywnych środków chemicznych;

• -noszenie obcisłych, niewygodnych ubrań;

• -długotrwałe lub niesystematyczne stosowanie antybiotyków i leków moczopędnych.

Rodzaje tej formacji:

• -Angiokeratoma (rogowiec krwawy) to guzek, którego kolor zmienia się od ciemnoczerwonego do niebieskiego i czarnego, z zatartymi granicami. Może się on złuszczać.

• -Keratoma (starcza) - brązowe plamy, które stopniowo stają się luźne i zbite, mogą się złuszczać.

• -Rogowacenie mieszkowe (follicular keratoma) - szary lub różowy guzek z zagłębieniem w środku.

• -Rogowacenie łojotokowe - żółtawa plama, która z czasem ciemnieje, grubieje i pokrywa się łuskami. Mogą się na niej tworzyć pęknięcia. Rośnie powoli.

• -Rogowacenie słoneczne - posiada liczne ogniska (łuszczące się grudki pokryte szarymi łuskami). Stan przedzłośliwy, skłonny do złośliwego zwyrodnienia.

• -Rogowacenie rogowe (róg skórny) - to gęsty wypukły rozrost komórek rogowych, który jest łuskowaty. Jest podatny na degenerację w kierunku nowotworu.

Diagnoza

Aby postawić dokładną diagnozę, dermatolog wykonuje:

• -Dermatoskopię - plamy i narośla są badane w wielokrotnym powiększeniu, co pozwala ocenić ich wielkość, strukturę, kształt, kolor.

• -Biopsja punkcyjna - fragment guza wysyłany jest do badania histologicznego. Dzięki temu można zrozumieć, czy zachodzi proces zmiany w nowotwór złośliwy.

Metody leczenia zrogowaceń

Podobnie jak inne zmiany skórne, zrogowacenia muszą zostać usunięte. Nie jest możliwe usunięcie go w domu, dlatego konieczna jest wizyta u chirurga. Istnieje kilka sposobów na usunięcie tego guza:

kriodestrukcja, odparowanie laserowe, elektrokoagulacja, radiotermoliza, usunięcie chirurgiczne. Wybór metody usunięcia jest indywidualny i zależy od lokalizacji, wielkości, struktury i rodzaju guza.

Najlepiej pozbyć się zrogowaceń we wczesnym stadium, zanim zdążą się rozrosnąć i wyrządzić szkody w organizmie.